19 maja 2008

Critter Crunch

Chęć na gry logiczne powoli mi mija... z prostego powodu: trafiłem na puzzle (układankę) za trudną. Cóż, to się odbije na całym gatunku takich gier... Flexis Extreme dawał radę, Diamond Detecrive spoko, ale Critter Crunch mnie pokonał już na 27 levelu.

Critters - był taki film, zwany szumnie "horrorem". To było o jakichś stworkach, które przybyły skądś tam i zaczęły wcinać ludzi (chyba, nie pamiętam, to było dawno). No, w każdym razie nazwa gry jest adekwatna. Bohaterem jest właśnie taki Critter, z kosmicznie ostrymi zębiskami, który charakteryzuje się jedną, lecz niezwykle istotną cechą: jest wiecznie głodny.


Poluje przy pomocy bardzo długiego języka. Chwyta na niego stworki, inne crittery, i wsuwa jeden za drugim. Co ciekawe, jest wybrednym stworzeniem, które nie tyle interesuje zjeść, co pojeść dobrze, Critter jest smakoszem. Tak więc planuje swój posiłek, by wcinać to, co najlepsze. Podrzuca mniejsze stworki większym, by sobie pojadły. Większe, najedzone, z kolei podrzuca jeszcze większym. I dopiero takie wcina:)

Jest to gra tetrisopodobna. U góry planszy pojawiają się crittery, a naszym zadaniem jest tak kombinować stworkiem, by osiągnął chwilową satysfakcję z jedzenia, co pozwoli nam przejść do kolejnej planszy. Crittery są w trzech rozmiarach: maleńkie, średnie i duże. Łańcuch żywnościowy wygląda tak, że każdy pałaszuje mniejszego od siebie. Czyli podrzucamy maleństwo średniakowi, najedzonego średniaka dużemu i wszyscy ładnie znikają, zabierając ze sobą wszystkie crittery tego samego koloru znajdujące się obok.

Banalne, prawda? A jakie wciągające! Z czasem pojawiają się dodatkowe kolory critterów, utrudniające rozgrywkę. Mamy do czynienia też z innymi przeszkadzajkami, np. crittery bombowe, które po spałaszowaniu dwóch stworków obojętnie jakiego rozmiaru i koloru wybuchają, niszcząc to, co wokół jest. Za każde "zjedzone" crittery spada na ziemię diament lub inna błyskotka, która buduje liczbę punktów potrzebnych do przejścia do kolejnej planszy. Są też crittery, których nie da się zbić, trzeba myśleć jak się ich pozbyć... Dobra, nieważne, poprzestańmy na tym, że to świetna gra logiczna.

Niestety dla mnie za trudna. W 27 levelu plansza opada na dół w tak szybkim tempie, że straciłem chęć do gry. Nie mniej jednak, gra warta uwagi. Choć dla mnie za trudna.

1 komentarz:

hanajung pisze...

thanks for sharing
-------------------------------------
Download Platinum-Solitaire-2 Free for All resolution and All Mobile Phone
Download Here !!!
http://www.mobilejavara.com